Nasz świadomy umysł jest w stanie być świadomym tylko kilku rzeczy na raz, ale możemy świadomie skierować naszą uwagę na sferę duchową poprzez modlitwę i medytację. Poprzez uspokojenie naszych świadomych myśli możemy otworzyć się na subtelności Ducha. Można stosować wiele technik modlitwy, medytacji, jogi lub ćwiczeń duchowych, ale najważniejsze jest to, co działa dla ciebie. Jeśli staje się to tak nawykowe, że aż mechaniczne, to czy sprzyja to zwiększeniu oświecenia? Czy rytuał religijny pomaga nam wypośrodkować i połączyć się z Duchem, czy też staje się substytutem lub odwraca uwagę od autentycznego doświadczenia duchowego? Odpowiedzi na te pytania nie są proste i różnią się w zależności od osoby i okoliczności. Jaki jest nasz cel? Szczerość naszej intencji umożliwia nam bezpośrednią komunikację z Bogiem, który może poddać nas pewnym próbom, by sprawdzić, na ile rzeczywiście jesteśmy szczerzy. Jezus i inni nauczali, że pokorna modlitwa ma większe szanse na odpowiedź niż zadufana w sobie. Wyznając lub przyznając się do naszych wad, możemy zacząć nad nimi pracować, aby się poprawić. Badając nasze słabości możemy nauczyć się diagnozować i leczyć przyczyny naszych problemów. Wszystko, co nam się przydarza, jest tym, co stworzyliśmy, wybraliśmy lub dopuściliśmy do zaistnienia. Aby uniknąć powtórzenia nieprzyjemnego doświadczenia, możemy nauczyć się, jak zmienić nasze życie, aby nie tworzyć tego ponownie.
Oddychanie jest niezbędne do życia. Grecy używali tego samego słowa (pneuma) na określenie oddechu i ducha. Jedną z najbardziej podstawowych metod medytacji jest koncentracja na oddechu. Kiedy wdychamy powietrze, możemy wyobrazić sobie Ducha Świętego, który płynie do nas przez czubek głowy. Gdy wydychamy powietrze, możemy emanować miłością i wyobrażać sobie Światło rozchodzące się we wszystkich kierunkach. To duchowe oddychanie polegające na wnoszeniu Ducha i wysyłaniu miłości jest ćwiczeniem duchowym. Medytacja to skupianie naszej świadomości na boskiej duszy, którą jesteśmy. Modlitwa jest wzywaniem Boga i dostosowywaniem się do boskiej woli. Henry David Thoreau powiedział, że jedność z Bogiem to większość.
Możemy praktykować to dostrojenie lub duchowy oddech w każdej chwili i w każdym miejscu. Duch, którego wzywamy jest nieskończony i doskonały, natychmiast dostępny, niewyczerpany, jest wszędzie przez cały czas i przydatny w każdej sytuacji; zawsze robi to, co jest najlepsze; nigdy nie można go zużyć; i jest całkowicie wolny. Wyślij to Światło wszystkim swoim przyjaciołom; jest to największy dar ze wszystkich. Wysyłajcie je do wszystkich na świecie i zawsze pamiętajcie, że ma być używane dla najwyższego dobra wszystkich zainteresowanych. W naszej ograniczonej świadomości nie wiemy wszystkiego, ale kiedy ufamy Bogu, ta wszechwiedząca świadomość organizuje wszystko dla tego, co jest najlepsze.
Modlitwa to prośba o boską energię, a medytacja to dostrojenie się do Ducha, abyśmy mogli zrozumieć odpowiedzi, które są dla nas. Nie wszystkie modlitwy mogą być spełnione, ponieważ tylko to, co jest najlepsze dla wszystkich może się zdarzyć. Epikur zauważył kiedyś, że gdyby wszystkie ludzkie modlitwy zostały spełnione, świat szybko by się wyludnił, ponieważ niektórzy ludzie modlą się, aby zniszczyć innych. Sprzeczne modlitwy mogą nie zostać spełnione. Jesteśmy obdarzeni duchową wolnością jako istotą Boga i nawet Bóg nie będzie ingerował w nasze wybory. Jednak nasza moc jest ograniczona przez boską mądrość, a to, jak bardzo ktoś może ingerować w wolność innych, jest ograniczone przez okoliczności, które trzymają nas w odpowiedzialności za swoje działania. Próba kontrolowania innych jest uprawianiem czarnej magii, która odbija się na nas samych. Dlatego prawdziwa modlitwa nigdy nie jest rozkazem ani żądaniem, ale zawsze prośbą lub pokornym błaganiem, które może być spełnione, jeśli jest to najlepsze dla wszystkich i nie szkodzi innym. Możemy również zastosować ten pokorny szacunek dla innych, nie nalegając na naszą drogę, ale zawsze pozwalając innym swobodnie decydować. Tak więc łagodna droga może prosić innych, ale nie żąda, szanując ich wolność i autonomię jako boskich istot. Ponieważ jesteśmy jednym ze wszystkimi, najlepiej jest uważać innych za równie ważnych jak my sami.
Możesz również modlić się o osobiste cele; ale jeśli nie zakwalifikujesz swojej prośby prosząc o najwyższe dobro, możesz nie być zadowolony z tego, co otrzymasz. Dlatego mądrzy zawsze proszą o wskazówki w kierunku tego, co jest najlepsze dla wszystkich. Gdyby wszystko było nam dane bez walki, życie nie miałoby wyzwań. Uczymy się przez proces naszego doświadczenia, a te lekcje, a nie przedmioty, które zdobywamy, są tym, co zostaje z nami na zawsze. Możemy dziękować za błogosławieństwa, które już otrzymaliśmy, bo Bóg kieruje każdym naszym oddechem. Ta postawa wdzięczności jest pokorą, która utrzymuje nas w kontakcie z siłą wyższą. Odkryłem, że postawa jest najsilniejszym czynnikiem determinującym ludzkie szczęście. Radość bąbelkuje od wewnątrz jak ciepłe źródło i nikt nie może jej zabrać. Ci, którzy znajdują szczęście w fizycznych rzeczach tego świata, w końcu stracą je wszystkie. Gdzie wtedy będzie ich szczęście?
Możemy rozszerzyć nasze aury, aby objąć wszystkich obecnych i wtedy poprosić Ducha, aby był z nami wszystkimi. Aura jest subtelnym polem elektromagnetycznym w i wokół naszych ciał, które może być widziane jako kolory przez jasnowidzów. Ćwicz oddychanie w Duchu i emanowanie miłością do każdej osoby. Kiedy nawiązujesz osobisty kontakt z ludźmi, pozwól, aby miłość płynęła z twoich oczu do ich oczu. Małe dzieci są szczególnie wrażliwe na tę delikatną miłość. Jednak wszyscy rozwijają się dzięki temu cudowi wszechświata.
